- Synopsis
-
Once I thought to myself that between dreams and the beginning of a journey there must exist a singular Cité. However the Cité does not have any keys. In the harbour, on the curve, without electricity, on the bridge, in the city, on the shore, (…) I searched everywhere. 4 neighbourhoods I searched. Somewhere I must have seen someone's former life.
To reach the Cité many attempts need to be made and only when time begins to blur one's own memory does one start to reach to the heart of the trip. “Wanting ever so much to see the one and only Cité, to experience all of the perceptions that have been had of it up until now, different times of day and year, longing for that initial first ever view of it”.
The Cité is an afterimage of people, of a place, and cities. The Cité is a city that whispers once its clamour subsides, its morning fog shutting our eyes.
-
Kiedyś, pomiędzy marzeniami a początkiem podróży, myślałam, że istnieje jedno jedyne Cité. Ale Cité nie miało kluczy. W porcie, na zakręcie, w mieście, na moście, na brzegu, bez prądu, (…) szukałam Cité. 4 okolice. Gdzieś zobaczyłam czyjeś byłe życie.
Chcąc dotrzeć do Cité trzeba wielu wyruszeń, a dopiero kiedy czas zaczyna zacierać pamięć, docieramy do sedna podróży. „Chcąc widzieć jedno jedyne Cité wszystkich ujrzanych widoków, z różnych pór dnia i roku, ciągle wracając do tego jednego jedynego pierwszego w życiu widoku.”
Cité to powidok ludzi, miejsc i miast. Cité to miasto, które szeleszczy, kiedy zgiełk opada. A poranna mgła zamyka oczy.
-
Κάποτε, ανάμεσα στο όνειρα και στην αρχή του ταξιδιού, πίστευα πως υπάρχει μία και μοναδική Cité. Αλλά η Cité δε πρόσφερε το κλειδί της. Σε 4 γειτονιές του κόσμου - στο λιμάνι, στην στροφή, στην πόλη, στη γέφυρα, στην ακτή, χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα (...) έψαχνα τη Cité. Πουθενά. Κάπου αντίκρυσα κάποια περασμένη πια ζωή.
Για να φτάσει κανείς στη Cité χρειάζεται να διασχίσει το δρόμο πολλές φορές και μόνο όταν ο χρόνος αρχίζει να θολώνει τη μνήμη οδηγούμαστε στην ουσία του ταξιδιού. «Όταν θέλουμε να δούμε τη μία και μοναδική Cité όλων των τόπων που έχει αντικρύσει κανείς σε διάφορες ώρες και εποχές, επιστρέφοντας συνεχώς στο πρώτο και μοναδικό θέαμα της ζωής».
Cité είναι η αποτύπωση των ανθρώπων, των τόπων και της ιστορίας τους. Cité είναι μια πόλη που την ακούμε χαμηλόφωνα όταν καταλαγιάζει η βοή, καθώς η πρωινή ομίχλη μας κλείνει τα μάτια.
